1、尾递归
- 函数调用自身,称为递归。如果尾调用自身,就称为尾递归。
2、调用帧
我们知道,函数调用会在内存形成一个“调用记录”,又称“调用帧”(call frame),保存调用位置和内部变量等信息。如果在函数A的内部调用函数B,那么在A的调用帧上方,还会形成一个B的调用帧。等到B运行结束,将结果返回到A,B的调用帧才会消失。如果函数B内部还调用函数C,那就还有一个C的调用帧,以此类推。所有的调用帧,就形成一个“调用栈”(call stack)。
递归非常耗费内存,因为需要同时保存成千上百个调用帧,很容易发生“栈溢出”错误(stack overflow)。但对于尾递归来说,由于只存在一个调用帧,所以永远不会发生“栈溢出”错误。
我们来看下面的例子:
function factorial(n) { if (n === 1) return 1; return n * factorial(n - 1);}
不属于尾递归,优化一下,这样就可以节省内存,不发生栈溢出
function factorial(n, total) { if ( n === 1 ) { return total; } return factorial(n - 1, n * total);}console.log( factorial(5, 1) );
下面这个也是,用到了柯里化(currying)思想,即多参数==>单参数
function Fibonacci (n) { if ( n <= 1 ) {return 1}; return Fibonacci(n - 1) + Fibonacci(n - 2);}Fibonacci(10) // 89Fibonacci(100) // 堆栈溢出Fibonacci(500) // 堆栈溢出// 优化过后function Fibonacci(n, ac1 = 1, ac2 = 1) { if ( n <= 1) { return ac2; } return Fibonacci(n - 1, ac2, ac1 + ac2);}console.log( Fibonacci(10) );console.log( Fibonacci(1000) );
有些函数试编程的味道了